Er zijn watervogels die zich gemakkelijk laten fotograferen, zoals het meerkoetje, en andere die als een gek beginnen weg te peddelen. De kuifeend behoort tot die laatste categorie. Veelal zitten ze zo ver dat ik ze zelfs met een telelens niet kan fotograferen. Maar eergisteren had ik geluk. Een groepje van drie passeerde mij op een 10-tal meters.
De kuifeend is gemakkelijk op naam te brengen. De mannetjes hebben op hun kop een mooie kuif naar achteren vallen. De mannetjes zijn zwart met wit, de vrouwtjes hebben eerder een bruine kleur. De kleur van hun ogen is geel. Ze hebben een scherpe snavel met een stevige punt waarmee ze gemakkelijk voedsel van de bodem kunnen grissen. De bouw van hun lichaam is ideaal om onder water te duiken. De poten staan, net zoals bij ganzen, meer naar achter. Het zorgt ervoor dat ze zich ideaal in stromend water kunnen voortbewegen, maar op het land zijn ze wat trager. Deze drie kuifeenden zaten op een meertje, waar ze zich tussen de takken van omgevallen bomen konden schuilhouden.
Reactie plaatsen
Reacties