Hoe zalig is het om buiten te zitten in het zonnetje, 27 graden en boven mij scheren de zwaluwen naar voedsel. Af en toe komt er eens een merel in de tuin voor een wormpje op de kop te tikken en een koolwitje geniet van de nectar van de vlinderplant. Oh, en ik heb verlof, dat maakt het ideaal. En plots kreeg ik bezoek van de Bruinrode Heidelibel.
Laat ik het geweten hebben, had ik geen close-up gemaakt van de kop, dan had ik deze libel nooit met zekerheid op naam kunnen brengen. Er bestaat namelijk ook de steenrode heidelibel. Het enige verschil zit hem in de aan- of afwezigheid van een zwart lijntje onder de ogen. De libel die ik gefotografeerd heb, heeft het niet. Dat maakt het de bruinrode heidelibel.
Maar deze is toch ook niet rood? Nope, de verkleuring gebeurt pas wanneer ze wat ouder zijn. De gele kleur maakt dan plaats voor rood. Ik vermoed dat het hier trouwens om een vrouwtje gaat, want een mannetje heeft een verbreding aan het uiteinde, en dat ontbreekt hier ook.
Het exemplaar op foto heeft geel-zwart gestreepte poten en een achterlijf in diezelfde kleuren met een duidelijk vlekkenpatroon dat ik nergens anders zag. Het was me ook nog nooit opgevallen dat de kop van de libel aan de achterkant ‘ingedeukt’ is.
Deze bruinrode heidelibel leeft langs de waterkant en heeft het vooral voor poelen met een laag waterniveau in de zomer. Daarin overwinteren ook de eitjes. In het voorjaar komen de larven uit. Tussen eind juli en begin september ligt de piek waarbij de larven zich omvormen tot geslachtsrijpe volwassen dieren. Ze worden maar een jaar oud.
Reactie plaatsen
Reacties