Wanneer iemand tegen mij ‘slak’ zegt, denk ik aan de eerder vertoonde huisslak. Een mooi, rond huisje in geel en bruin. Ik denkt niet meteen aan een slak zoals het gewoon schorshorentje. Ik kwam ze jaren geleden al eens tegen aan het station van Lokeren, maar nu hebben ze ook mijn tuin veroverd.
Groot is het diertje niet. Om even te vergelijken, op de foto hierboven zit de slak op een volgroeid Europees eikenblad. Het huisje zelf is hier dus maar zo’n kleine 2 cm groot. Het huisje bestaat uit 9 omwentelingen waarbij de eerste omwenteling nauwelijks verschilt in grootte als de tweede. Verder is het huisje duidelijk gegroefd. Het lijkt dus een beetje op een horentje.
Het gewoon schorshorentje leeft vooral op mos, stijle wanden en bomen met een grillige bast. Dat ik ze op de grond in een met stenen bedekt ‘bloemenperk’, doet me toch fronsen. Ze leven voornamelijk van mos, algen en korstmos.
Zoals in de inleiding al staat, kwam ik ze vroeger regelmatig tegen aan de achterkant van het treinstation in Lokeren. Daar aan de achterkant had je een cementen wand met gaten. Daar verscholen ze zich. Al wachtend tot mijn ouders mij kwamen ophalen, stond ik deze beestjes meermaals te bewonderen. Helaas heb ik ze daar nooit echt zien kruipen, maar hier in mijn tuintje voor de eerste keer wel.
Reactie plaatsen
Reacties