Ik had haar al eerder opgemerkt, welja, dat is te zeggen… Ik had haar nest al vaker opgemerkt. Van het beestje zelf geen spoor. Maar ik wist dat ze er zat. Het bleek een kwestie van wat geduld en snelheid.
Het is wel duidelijk dat het om een spin gaat. Haar web is nochtans niet wat we ons van een alledaags spinnenweb inbeelden. Het is niet keurig gesponnen in een veelhoek met een duidelijk middelpunt en concentrisch gesponnen zijde. Het web dat je hier ziet is een allegaartje gevormd tussen de bladeren van de beukenhaag. Het zou een stofweb kunnen zijn.
Wanneer men het web in wat beter detail bekijkt, ziet men een opening. Ook daarbinnen lijkt het wel een rommeltje. Maar kijk, daar woont ze en houdt ze zich schuil. Drie pogingen heeft het mij gekost om haar gefotografeerd te krijgen. En als ik haar dan al in het vizier kreeg, was ze bij het minste zuchtje/geluidje weer weg. Telkens weer door die opening heen.
Elke keer ik haar opnieuw opmerkt, meestal met een half uurtje geduld ertussen, kreeg ik haar met wat meer detail in beeld. Was ze minder schuw geworden? Leerde ze mij en mijn camera herkennen? Uiteindelijk bleef ze even zitten terwijl ik zo dicht mogelijk probeerde te naderen. Toen kon ik haar duidelijk fotograferen.
Is het geen schatje? Nee, ik zou ze niet over mijn hand durven laten lopen. Het is de trechterspin. Gemakkelijk te identificeren door het soort ‘web’ dat ze maakt, telkens met een holte als vluchtroute om zich te verschuilen bij gevaar. Ook die grote, zwarte huisspinnen die in de herfst steevast opduiken, behoren tot deze soort. Eigenlijk is de trechterspin-benaming eerder een subklasse die op haar beurt nog eens 514 soorten herbergt. Om deze spin op de foto te identificeren heb ik helaas te weinig details.
Reactie plaatsen
Reacties