Gisteren had ik het al opgemerkt, lichtjes verstopt tussen de beukenhaag. Een paar trosjes gele bloemetjes met elliptische blaadjes. Het was niet groter dan pakweg 35 cm. Na een simpele google search kwam ik erachter dat het gaat over het Sint-Janskruid.
Ik vermoed dat het gezaaid is door de vogels. ik heb geen idee hoe het er anders zou geraakt zijn. het is ook het enige plantje dat er staat en in de nabij gelegen omgeving vind ik het ook niet direct terug. Het zijn soms die onverwachte bloemen die het mooiste zijn. Ik beschouw het zeker niet als onkruid en als het daar op zijn gemak staat, mag het daar zeker blijven groeien.
Het plantje heet niet voor niets Sint-Janskruid. Het bloeit rond het moment dat de zon op haar hoogtepunt staat: 21 juni. Het feest van Sint-Jan valt op op 24 juni. Wie het plantje de avond voordien zou plukken met behulp van dauwdruppels en dan op 24 juni verbranden, zou voorspoed kennen.
Wie de bloemknop wrijft, krijgt een rood, paars vocht. Uiteraard wou ik dat eens uittesten. Nog niet alle bloemknoppen waren uitgebloeid, dus ik plukte er eentje.
Groot zijn ze niet en ik kon me maar moeilijk voorstellen dat er echt iets anders dan groen sap uit zou komen. Maar kijk, het bleek correct.
Het paarse vocht was al snel zichtbaar op mijn vingers. Het was eerder paars dan rood, ondanks wat je op de foto ziet. Gelukkig ging het er makkelijk af met wat water en eens goed wrijven.
De plant zou bekend zijn voor zijn medische gebruik. De blaadjes bevatten doorzichtige puntjes die etherische oliën bevatten. Het zou werkzaam zijn tegen depressie en slapeloosheid. Niet proberen uiteraard. Maar zelfs in de klassieke oudheid was dit plantje al in gebruik. Hippocrates sprak over het gebruik daarvan bij (brand-)wonden. (Bron: Wikipedia)
Kijk, hoe een simpele bloem in mijn tuin mij zoveel kan leren. Het heeft zoveel meer betekenis aan wat je ziet. Het wordt minder vanzelfsprekend op die manier.
Reactie plaatsen
Reacties