In het ochtendgloren was ik op zoek naar geschikte foto’s, toen ik ze hoorde koeren boven mij. Het was de houtduif die er al jaren als koppeltje met een andere houtduif woont. In de winter zijn ze goed zichtbaar, maar door het groene bladerdek zitten ze goed verstopt nu. Eentje kreeg ik op foto te pakken.
Ik ben al elf dagen aan het bloggen nu, maar had nog geen enkele vogel toegevoegd. Dat heeft meerdere oorzaken. Mijn tuintje is behoorlijk klein, dus veel vogels zijn er niet. En als er dan een vogel is, meestal een merel, is hij al weggevlogen tegen dat ik mijn fototoestel te pakken. En dan is er nog het tragische verhaal over de meesjes, maar dat is voor later. Gelukkig is er nog de aanpalende boom van de buren. Daarin schuilt trouw onder andere een koppel houtduiven.
De houtduif komt overal voor, in tuinen, op het platteland en in de stad. Overal waar er voedsel valt te rapen eigenlijk. Ze leven van zaden, bessen en eetbaar afval. Hun nesten bouwen ze het liefst in bossen, maar ook de stedelijke daken bieden soelaas. De twee gelegde eieren zijn volledig wit van kleur.
Het is de grootste duif in België. Met de witte vlek om haar hals, de witte band om de vleugels, en de grijsroze borstkas is ze makkelijk te herkennen. Wil je weten hoe ze klinkt? Luister dan even hier op de site van Natuurpunt.
Reactie plaatsen
Reacties